Openboaren van Johannes 21
01Dou zag k n nije hemel en n nije eerde. Hemel en eerde van eerst wazzen verswonnen en zee was ter ook nait meer.
02k Zag haailege stad, t nije Jeruzalem, deelkommen oet hemel, bie God vandoan. Stad zag der zo mooi oet, net n bruudje, dij zok veur heur man mooi moakt het.
03Dou heurde ik van troon òf haard roupen: "Nou mout ie toch ais zain! God zien tènt middenmaank mensken. Hai zel bie heur bivakkeren. Zai zellen zien volken wezen en hai, God, zel bie heur wonen.
04Hai zel heur ale troanen tou ogen oet vegen. Dood zel der nait meer wezen. Raauw, schraiven en verdrait zellen nait laanger veurkommen. Dij dingen van vrouger binnen verswonnen!"
05Dij op troon zit, zee: "Heur ais, ik moak t aal nij!" En hai zee der bie: "Schrief t mor op! Op wat ik zo net zee, doar kin ie ja van op aan! t Is woar!"
06Dou zee e tegen mie: "t Is beurd! Ik bin alfa en omega, t begun en t èn. Dij dörst het, zel ik vergees drinken geven oet wèl mit wotter, dat levent geft.
07Dij wint, zel dit aarven: ik zel veur hom God wezen en hai veur mie n zeun.
08Mor baange schieterds en volk doar ie nait van op aan kinnen, schobbejakken, lu dij moord en doodslag plegen, klongelders, teuvenoars en wèl aan ofgoderij doun, en aal dij laigen en bedraigen: zee, dij braandt van vuur en swevel, is heur veurlaand! Zo te reken, twijde dood."
09Dou kwam ain van zeuven engels mit de zeuven schoalen vol mit de zeuven leste ploagen, op mie tou. "Kom!" zee e, "Ik zel joe bruud zain loaten, t laam zien vraauw."
10 In de gaist brochde hai mie op n dikke, hoge baarg. Hai luit mie Jeruzalem zain, de haailege stad dij deelkwam oet hemel, bie God vandoan.
11 Ze stroalde van God zien glorie en glìnsterde as dure edelstain. Krekt jaspis, zo kristalhelder.
12 Om stad tou ston n grode, hoge muur mit twaalf poorten. Bie elke poort ston n engel. Der stonden ook noamen op schreven: noamen van Israël zien twaalf stammen.
13 Op t oosten laggen drij poorten, op t noorden drij, drij op t zuden en drij op t westen.
14 Stadsmuur haar twaalf fonnementblokken. Doar stonden noamen op van t laam zien twaalf apostels.
15 Dij mit mie aan proat was, haar n golden doemstòk bie hom. Doar wol e stad, poorten en muur mit opmeten.
16 Stad is aanlegd as n vaaierkaant, net zo laank as braid. Hai meette mit zien doemstòk stad op en kwam oet op twaalfdoezend stoadies. Lengte, brette en högte binnen geliek.
17 Dou mat e heur muur op: honderdvaaiernvatteg èl, rekend noar moat dij mensken bruken. Dij bruukte engel ook.
18 Muur was moakt van jaspis, stad zulm van zuver gold, helder as glaas.
19 Fonnementblokken van stadsmuur wazzen mit alderhande edelstainen versierd. Eerste blok was van jaspis, twijde van saffier, daarde van agaat, vaaierde van smaragd,
20 viefde van onyx, zèsde van carneool, zeuvende van chrysoliet, aachtste van beryl, negende van topaas, tiende van chrysopraas, elfde van hyacint en twaalfde van amethist.
21 De twaalf poorten wazzen twaalf peerls: ain veur ain wazzen dij poorten oet ain peerl moakt. En stroaten wazzen van zuver gold, deurzichteg as glaas.
22 n Tempel heb ik doar in stad nait zain. God, de Heer, de aalbestuurder, is heur tempel ja, net as t laam.
23 Stad het gain verlet om licht van zun of moan. God zien glaans en glorie verlichtte heur en t laam is heur laamp.
24 Volken zellen in heur licht rondlopen en keunenks van haile wereld brengen heur riekdom der hèn.
25 Stadspoorten goan dag en deur nait meer dicht. t Zel doar ja gain naacht meer worden.
26 Ze zellen doar pracht en schatten van volken noar tou brengen.
27 Mor aal wat onnuur is, zel stad nait inkommen, en dij smerege en vaalze dingen dut, dij net zo min. Aans gainent as dij heur noamen in t levensbouk van t laam stoan, kommen der in.
|
